ในตอนนี้หากพูดถึงละครเรื่อง บุพเพสันนิวาส ต้องบอกเลยว่าอยู่ในช่วงเข้มข้นมาก (ก ไก่ล้านตัว) ซึ่งเรื่องนี้ต่างมีฉากต่าง ๆ พาให้แฟน ๆ ละครได้ฟินไปตาม ๆ กัน วันนี้เรามีอีกฉากสำคัญที่ถูกกล่าวถึงในเรื่องนี้นั่นก็คือ "ฉากโล้สำเภา" นั่นเอง
อ๊ะ ๆ "โล้สำเภา" คืออะไร? คงเป็นคำถามค้างคาใจใครต่อหลายคน ตามหลักของวรรณคดีไทย ฉากโล้สำเภาถือว่าเป็นลักษณะบทประพันธ์ที่เรียนว่า บทอัศจรรย์ ซึ่งบทอัศจรรย์แปลว่า บทที่ผู้หญิงและผู้ชายกำลังมีความสัมพันธ์กัน แต่ใช้คำเลี้ยงว่าเป็นบทอัศจรรย์ ต้องขอเกริ่นก่อนว่าแต่เดิมแล้วการที่กวีจะเขียนบทที่เป็นฉากเลิฟซีนหนัก กวีจะนิยมใช้ธรรมชาติหรือสิ่งของสิ่งใดสิ่งหนึ่งมาเป็นตัวแทนในการอธิบายลักษณะการกระทำเหล่านั้น เช่น พูดถึงน้ำทะเลที่กระทบฝั่งเวลาที่คลื่นพายุพัดใหญ่ พอพายุสิ้นสุดกำลังลงทะเลก็สงบ เป็นต้น
ซึ่งในเรื่องบุพเพสันนิวาสมีฉากอัศจรรย์เช่นกัน คือ ฉากโล้สำเภานั่นเอง ดังความตอนหนึ่งที่ว่า
"เคยละเล่นโล้สำเภาฤาไม่" เสียงทุ้มหวานถามแผ่วเบา ดวงตาเป็นประกายแวววามในความมืดที่มีเพียงแสงตะเกียง เกศสุรางศ์กะพริบตาปริบ ๆ เข้าหออยู่ดี ๆ ไยคุณพี่กลับมาถามเรื่องละเล่นสำเภากระไรกัน
"เรือฤาเจ้าคะ ข้าเคยแต่แลดูไม่เคยขึ้นสำเภาสักที" เสียงหัวร่อหึ ๆ ลงคอพร้อมมือใหญ่ที่แตะลูบไล้ต้นแขนนวลชวนให้วาบหวาม
"กระนั้นฤา มาเถิดพี่จักสอนให้" ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะกล่าวถามต่ออีกฝ่ายคล้ายจะรู้ว่าคนช่างสงสัยจะต้องถามไม่หยุดปากแน่จึงได้แต่เคลื่อนตัวก้มหน้าประชิด ปากอุ่นประกบนุ่มละมุนละไมจนเจ้าหนูจำไมต้องกลืนคำถามทั้งมวลไว้ในลำคอ จนเวลาผันผ่านไปแล้วเธอจึงประจักษ์ว่าอันใดจึงเรียกว่า "โล้สำเภา"
...โล้สวาทใบสำเภาพลิ้ว
ระเรื่อยลิ่วคลองแคบคละขัดขึง
น้ำเจือน้อยค่อยวางทางติดตรึง
ขยับหายโยกคลึงคราเคลื่นมา
เมื่อผ่านช่องเข้าอ่าวคราวน้ำขึ้น
พอหายมึนสอดสั่งทั้งซ้ายขวา
ข้ามนทีสรวงวรรค์ทุกชั้นฟ้า
สมอุราซานซบสยบทรวง...
(ที่มา หนังสือบุพเพสันนิวาส หน้าที่ 445-446)
หื้มมมมมม อัศจรรย์ไหมล่ะท่านผู้ชม คุณพี่โล้สำเภาเก่งหรือไม่ก็ดูจากลูก ๆ ของคุณพี่กันเอาเองนะคะ รับรองเลยว่าถึงฉากนี้เมื่อไหร่ได้ฟินกันทั้งพระนครเป็นแน่เจ้าค่ะ
ขอบคุณรูปภาพ http://www.ch3thailand.com/
Comments