สิ่ง(แวดล้อม)มีชีวิต..ที่คิดได้และเจ็บเป็น
“...ดูซิปลาดาวทะเล ปูแมงมุมเกาะที่กัลปังหา หมึกกระดองลอยมา เจ้าแมนตาเรย์ก็ลอยไปลอยไป โอ้ เจ้าปลาโลมาเกี้ยวพาราสีดำผุดและดำว่าย เช้า สาย หรือบ่าย ก็สวยงามเสมอที่นี่....” ข้อความข้างต้นทุกคนอาจจะคุ้นเคยผ่านหูผ่านตามาจากเนื้อเพลงแสนไพเราะของวง Terracotta ชื่อเพลง นักประดาน้ำ เชื่อว่าถ้าใครได้ฟังก็คงจะนึกถึงบรรยากาศความสดชื่นสวยงาม และเห็นภาพความสนุกสนานของเหล่าครอบครัวสัตว์น้ำในท้องทะเล แต่พอมองย้อนกลับมาในสภาพการณ์ชีวิตปัจจุบันแล้ว เพลงนักประดาน้ำคงไม่ต่างอะไรไปจากนิทานหลอกเด็ก เพราะภาพจำที่เพลงได้ให้ไว้ช่างแตกต่างจากภาพความเป็นจริงเสียเหลือเกิน
ปัญหาสิ่งแวดล้อมในสังคมไทย ตลอดไปจนถึงสังคมโลก ได้กลายมาเป็นวาระปัญหาหลักของนานาอารยะประเทศ เพราะยิ่งนับวันปัญหาเหล่านี้ก็ยิ่งทวีคูณความเจ็บช้ำให้กับโลกใบนี้ สร้างรอยบาดแผลให้กับสิ่งมีชีวิตบนโลกใบนี้มาก
สัตว์น้ำต่าง ๆ ที่ใช้ชีวิตอยู่ภายใต้ท้องทะเลตั้งแต่ถือกำเนิดในยุคสมัยก่อนกับปัจจุบัน ก็คงจะเหมือนมนุษย์เราที่เห็นสภาพสังคมที่เปลี่ยนแปลงไป มนุษย์สมัยก่อนถือกำเนิดขึ้นมาภาพที่เห็นก็เห็นเป็นบ้านไม้อาคารเรือนไทย ต้นไม้ใบหญ้าเขียวชอุ่มสบายตา แต่มนุษย์รุ่นหลังถือกำเนิดเกิดมาภาพที่เห็นคงไม่เหมือนเดิม แต่สิ่งที่เห็นกลับกลายเป็นตึกรามบ้านช่องที่สร้างมาจากปูน ต้นไม้เขียวชอุ่มถูกผลัดเปลี่ยนด้วยฝีมือมนุษย์กลายเป็นสิ่งอำนวยความสะดวกต่าง ๆ เหล่าสัตว์น้ำทางทะเลก็คงไม่ต่างจากมนุษย์ที่สมัยก่อนสัตว์เหล่านี้ลืมตาดูโลกคงจะเห็นแต่น้ำใสวิวสวยในโลกใต้น้ำที่แสนน่าอยู่ แต่ปัจจุบันภาพเหล่านั้นมันคงจะเปลี่ยนไปตามกาลเวลา เหล่าเศษพลาสติก ได้กลายเป็นสิ่งแวดล้อมใหม่ของบรรดาสัตว์น้ำต่าง ๆ ในยุคปัจจุบันนี้ หลักฐานยืนยันสำคัญต่อสภาพทางทะเลที่เปลี่ยนไปก็คือ Jenna R. Jamback และคณะ ได้ทำการสำรวจวิจัยเรื่องขยะพลาสติกลงมหาสมุทรในปี 2553 พบว่า ประเทศทั้งหมด 192 ประเทศที่มีอาณาเขตติดทะเลทิ้งขยะพลาสติกรวมกัน 275 ล้านตัน และมีปริมาณขยะพลาสติกรั่วไหลลงสู่ทะเล 4.8 – 12.7 ล้านตัน โดยประเทศที่มีปริมาณขยะพลาสติกรั่วไหลลงสู่ทะเลมากที่สุด 10 อันดับแรกของโลกเป็นประเทศที่อยู่ในภูมิภาคอาเซียนถึง 5 ประเทศ รวมทั้งประเทศไทย
จากผลการวิจัยครั้งนี้ในฐานะประชากรคนไทยคนหนึ่งที่อยากจะหาความข้อเท็จจริงว่า ประเทศไทยเป็นประเทศที่สร้างปัญหาสิ่งแวดล้อมจริงหรือไม่ องค์การสิ่งแวดล้อมโลกคงเป็นหน่วยงานที่จะแสดงหลักฐานสำคัญจากการจัดอันดับประเทศที่ทิ้งขยะลงทะเลมากที่สุด ซึ่งเป็นตามการคาดหมายประเทศไทยเป็นอันดับที่ 6 ของโลกในการสร้างปัญหาสิ่งแวดล้อม ถ้าต้องการหลักฐานอันเป็นที่ประจักษ์ก็คงเห็นข่าวสัตว์น้ำที่ต้องสละชีวิตออกทางสื่อสังคมต่าง ๆ อาทิ พะยูนมาเรียม ที่เสียชีวิตมาจากสาเหตุว่าพบเศษพลาสติกเล็ก ๆ ขวางการทำงานบริเวณลำไส้ หรืออย่างเต่าตนุบนเกาะต่าง ๆ ในประเทศไทย ที่พบว่าหลอดพลาสติกเข้าไปอยู่ในร่างกายของสัตว์เหล่านั้น คงเป็นเรื่องที่สะเทือนใจและคงถึงเวลาที่เราจะต้องตระหนักถึงปัญหานี้อย่างจริงจังอีกครั้ง
การสูญเสียของสัตว์น้ำเหล่านี้อาจจะถูกมองเป็นสิ่งเล็ก ๆ มองเป็นเรื่องไกลตัว เป็นสิ่งมีชีวิตที่ถูกมนุษย์ที่ถือว่าเป็นอาชญากรตัวฉกาจมองว่าไร้ค่าเสมอ แต่ลืมไปหรือเปล่าว่า .. สิ่งมีชีวิตเหล่านั้นก็เจ็บเป็นเสมือนกับมนุษย์เราเช่นกัน
Comments